Przejdź do zawartości

Strażnica KOP „Postołówka”

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Strażnica KOP „Postołówka”
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1926

Rozformowanie

1939

Organizacja
Dyslokacja

Postołówka

Formacja

Korpus Ochrony Pogranicza

Podległość

Kompania graniczna KOP „Kałaharówka”
Kompania graniczna KOP „Postołówka”

Rozmieszczenie batalionu KOP „Skałat” w 1931

Strażnica KOP „Postołówka” – zasadnicza jednostka organizacyjna Korpusu Ochrony Pogranicza pełniąca służbę ochronną na granicy polsko-sowieckiej.

Formowanie i zmiany organizacyjne

[edytuj | edytuj kod]

W 1925, w składzie 4 Brygady Ochrony Pogranicza, został sformowany 13 batalion graniczny. W 1928 w skład batalionu wchodziło 13 strażnic[1]. W latach 1928 – 1934 strażnica „Postołówka” znajdowała się w 1 kompanii granicznej KOP „Kałaharówka”[2][3][4][5][6], a w 1938 w strukturze organizacyjnej 3 kompanii granicznej KOP „Postołówka”[7][8]. Strażnica liczyła około 18 żołnierzy i rozmieszczona była przy linii granicznej z zadaniem bezpośredniej ochrony granicy państwowej[9].

W 1932 obsada strażnicy zakwaterowana była w budynku prywatnym[5]. Strażnicę z macierzystą kompanią łączyła droga polna długości 7,2 km[7].

Służba graniczna

[edytuj | edytuj kod]

Podstawową jednostką taktyczną Korpusu Ochrony Pogranicza przeznaczoną do pełnienia służby ochronnej był batalion graniczny. Odcinek batalionu dzielił się na pododcinki kompanii, a te z kolei na pododcinki strażnic, które były „zasadniczymi jednostkami pełniącymi służbę ochronną”, w sile półplutonu. Służba ochronna pełniona była systemem zmiennym, polegającym na stałym patrolowaniu strefy nadgranicznej, wystawianiu posterunków alarmowych, obserwacyjnych i kontrolnych stałych, patrolowaniu i organizowaniu zasadzek w miejscach rozpoznanych jako niebezpieczne, kontrolowaniu dokumentów i zatrzymywaniu osób podejrzanych, a także utrzymywaniu ścisłej łączności między oddziałami i władzami administracyjnymi[10].

Strażnica KOP „Postołówka” w 1932 ochraniała pododcinek granicy państwowej szerokości 4 kilometrów 800 metrów od słupa granicznego nr 1997 do 2006[5], a w 1938 pododcinek szerokości 6 kilometrów 400 metrów od słupa granicznego nr 1998 do 2009[7].

Sąsiednie strażnice:

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]